Margoak hartu eta papera zikintzen hasi naiz, ea zeozer ateratzen den bertatik....negura begira, agian, berandu nabil, baina nere denborak desberdinak dira beste batzuenarekin konparatuez gero....kazadora, abrigo eta nola ez, soineko batzuk atera dira onezgero paperean...ea laster errealitate bihurtzen diren eta ez paperean soilik, hori da nere betiko kezka, marrazten dena "egi bihurtu"; hau izan zen patroigintza egitearen arrazoi nagusia: nere irudi eta diseinuak paperean ez geratzea, eta 3D bihurtzea.
Parece que ya van teniendo forma los garabatos que voy haciendo, por ahora han salido un abrigo y un vestidito, espero que pronto se hagan "realidad" y que no se queden en el papel, sólo dibujados...
Esa es una de las razones por la que estudié Patronaje, para que mis dibujos se hicieran realidad, y salieran del papel y darles "vida"...